Leczenie Adenomiozy

Leczenie Adenomiozy przebiega w zależności od specyfiki zaburzenia, wielkości zmian, planów rozrodczych, wieku pacjentki. Często leczenie adenomiozy wymaga stałej opieki i kontroli lekarza ginekologa, który również powinien prowadzić kobietę przez cały proces leczenia. Terapia najczęściej powiązana jest z licznymi badaniami oraz stałym obrazowaniem postępów leczenia.

Rodzaje terapii:

• ablacja endometrium
• chirurgiczne usunięcie zmiany (drogą laparotomii ze względu na obfite krwawienie)
• usunięcie macicy
• leczenie farmakologiczne bazuje na dotychczasowym postępowaniu takim jak przy endometriozie, brakuje jednak opracowań opartych na dużym materiale klinicznym. Zazwyczaj stosuje się analog GnRH lub Danazol, Zoladex, które prowadzą do zmniejszenia ognisk rozrostu ognisk chorobowych. Efekt leczniczy jest przejściowy. U kobiet po zakończeniu reprodukcji stosuje się doustne środki antykoncepcyjne metoda ciągłą przez 6 lub więcej miesięcy. Hormonalna Terapia Zastępcza może wznowić chorobę.
  W tym wypadku wydaje się zasadne stwierdzenie, że kobiece cykle związane z normalnym miesiączkowaniem powodują rozwój tego zaburzenia – gdyż samo występowanie komórek endometrium w miejscach innych niż wyściółka macicy (przenikanie komórek do mięśnia) jest głównym powodem powstawania zaburzeń i powikłań.

Więcej o leczeniu

Przed wprowadzeniem nowoczesnych metod badań pozwalających zdiagnozować adenomiozę bez konieczności interwencji chirurgicznej, jedynym sposobem jej leczenia było proste wycięcie macicy. Takie rozwiązanie, choć sprawdzone, szczególnie dotkliwie odbijało się na młodych kobietach, ponieważ pozbawiało je możliwości posiadania biologicznego potomstwa. Usunięcie zaatakowanej przez endometrium macicy, miało na celu przede wszystkim likwidację zagrożenia życia pacjentki, a nie eliminację ogniska choroby i tak naprawdę dopiero po zbadaniu usuniętej macicy okazywało się, czy na pewno adenomioza była przyczyną bolesnych objawów.

Obecnie medycyna uwzględnia również inne, o wiele mniej inwazyjne metody działania. Dzięki możliwości przedoperacyjnego zdiagnozowania choroby, poszerzył się zestaw wariantów dotyczących jej późniejszego leczenia. Lekarze są w stanie określić rozległość zmian chorobowych w mięśniu macicy i na tej podstawie podjąć decyzję dotyczącą najbardziej optymalnej metody leczenia. Pozwala im to również na indywidualną ocenę każdego przypadku, ocenę stanu zdrowia kobiety oraz rozmowę z nią, zapoznanie się z jej oczekiwaniami i ewentualnymi planami dotyczącymi posiadania większej ilości potomstwa. Chodzi o to, by do każdej pacjentki podejść w sposób indywidualny i oszczędzić jej chirurgicznej interwencji, ponieważ często można ją zastąpić metodami mniej inwazyjnymi lub nawet leczeniem farmakologicznym.

Usunięcie macicy skutkuje radykalnym pozbyciem się zmian chorobowych. Choć wiąże się z poważną ingerencją chirurgiczną, minimalizuje ryzyko pozostawienia ognisk endometrium, a co za tym idzie, nawrotu choroby. Takie rozwiązanie wydaje się więc najlepsze dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym, które nie planują mieć więcej dzieci i przede wszystkim zależy im na pozbyciu się uciążliwych objawów oraz skutecznym wyleczeniu adenomiozy. Zdarza się jednak, że ceną, jaką za to płacą, jest nie tylko okaleczenie fizyczne, ale również psychiczne. Dyskomfort odczuwany przez kobiety, które zostały poddane zabiegowi usunięcia macicy, często polega na świadomości bezpowrotnego utracenia istotnej „cząstki” kobiecości i może nawet wywoływać u nich niepokojące stany depresyjne.

Oszczędzające leczenie adenomiozy polega na ograniczonej interwencji chirurgicznej przy pomocy laparotomii lub laparoskopii oraz na leczeniu farmakologicznym. Obie metody stosowane są w zależności od umiejscowienia i rozległości zmian chorobowych. Dają one nadzieję szczególnie tym kobietom, które mimo choroby nadal pragną zostać matkami. Niestety jednocześnie niosą za sobą ryzyko jedynie częściowego wyleczenia choroby i jej późniejszego nawrotu. Więcej informacji tutaj: Klinika Endometriozy | Centrum Endometriozy

W przypadku wczesnego stadium choroby, sposobem na jej leczenie jest również ablacja (chirurgiczne zniszczenie) poszczególnych ognisk endometrium. Jest to zabieg oszczędzający, który pozwala zachować kobiecie szanse na macierzyństwo. Warunkiem jego przeprowadzenia jest jednak minimalny rozmiar zmian chorobowych oraz ich naciekania.

Podobnie sprawa wygląda w przypadku adenomiozy jajowodów, pochwy oraz układu łącznotkankowo-mięśniowego. W każdym z przypadków najważniejsze jest prawidłowe rozeznanie w umiejscowieniu, wielkości oraz rozległości guzków i narośli. Stopień ewentualnej interwencji chirurgicznej uzależniony jest również od wieku kobiety, tego, czy znajduje się ona w okresie okołomenopauzalnym i czy mimo choroby planuje kolejne ciąże.